بررسی میزان موفقیت وزارت راه و شهرسازی و واحدهای استانی تابعه در کنترل مفاسد اقتصادی و ارتقای سلامت نظام مالی (از نگاه سنجش ادراک درون دستگاه)

سلامت اداری-مالی از بدو استقرار نظام جمهوری اسلامی مورد توجه مسئولین نظام بوده و از سویی جزو مطالبات اصلی مردم نیز محسوب می گردد. بر اساس گزارش سازمان شفافیت بین الملل، ایران در سال 2014 در میان 175 کشور، در رتبه 136 «شاخص جهانی احساس فساد» قرار گرفته که رتبه ی قابل قبولی نمی باشد. از طریق اندازه گیری میزان سلامت نظام اداری مالی (سنجش فساد) و بالاخص مشخص کردن عوامل عمده ارتقای سلامت نظام مالی،می توان راه های مبارزه با مفاسد اقتصادی و مالی را یافت.هدف اصلی این تحقیق تعیین میزان موفقیت وزارت راه و شهرسازی و واحدهای تابعه استانی در کنترل مفاسد اقتصادی و ارتقاء سلامت نظام مالی(از نگاه سنجش ادراک درون دستگاه) می باشد. برای پیمایش سنجش فساد در یک سازمان می توان از رویکرد"مبتنی بر ادراک فساد" استفاده نمود. پیش فرض سنجش با رویکرد ادراک فساد آن است که به کمک یک مدل معاملات ساختاری می توان یک متغیر پنهان را که به صورت مستقیم قابل مشاهده نیست- نظیر فساد- به صورت ترکیب خطی متغیرها مشاهده کرد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و اکتشافی بوده و از طریق پرسشنامه و ابزارهای آماری ابتدا ضمن بررسی میزان هماهنگی عوامل موثر بر فساد مالی که توسط پژوهشگران پیشین برای بخش دولتی ایران شناسایی شده با عوامل تاثیر گذار بر فساد مالی در وزارت راه و شهرسازی و واحدهای تابعه استانی، به رتبه بندی و ارزیابی مطلوبیت آنها می پردازد. یافته ها و تنایج تحقیق نشان داد؛ 1- حدود 40% از عوامل موثر بر فساد مالی این تحقیق با تحقیق انجام یافته پیشین توسط رهنورد و همکاران، تطابق و هماهنگی دارد.2- ازنظر کارکنان وزارت راه و شهرسازی و ادارات تابعه استانی، "بروکراسی"، "حاکمیت قانون"، "پاسخگویی و نظارت"، "ارزیابی عملکرد" و "سیستم نگهداری کارکنان" به ترتیب عوامل موثر در کنترل مفاسد اقتصادی و ارتقای سلامت نظام مالی می باشند.3- وضعیت حاکمیت قانون، پاسخگویی و نظارت و ارزیابی عملکرد در وزارت راه و شهرسازی و ادارات تابعه استانی مطلوب و وضعیت "بروکراسی" و "سیستم نگهداری کارکنان" نا مطلوب تایید گردید.